کشف اقیانوس پنجم

نشنال جئوگرافیک روز جهانی اقیانوس ها را در هشت ژوئن با اعلام اینکه آبهای اطراف قطب جنوب بعنوان پنجمین اقیانوس کره زمین شناخته می شود، جشن گرفت.

نشنال جئوگرافیک، یک سازمان غیرانتفاعی اکتشافی و آموزشی با قدمتی ۱۳۰ ساله، مجموعه آب اطراف قطب جنوب را “اقیانوس جنوبی” نامید. این اقلیم از سواحل قطب جنوب تا عرض ۶۰ درجه جنوبی به جز گذرگاه دریک و دریای اسکوشیا امتداد دارد و خانه مهمی برای اکوسیستم های دریایی در نیمکره جنوبی است.

این اقیانوس  (Ocean) با سه تا از چهار اقیانوس دیگر موجود در سیاره ما هم مرز است. الکس تیت، جغرافی دان از نشنال جئوگرافیک، گفت: دانشمندان مدتهاست اقیانوس جنوبی را به رسمیت می شناسند، اما، چون مطلقا توافق بین المللی وجود نداشت، ما آن را رسماً به رسمیت نشناختیم.

تیت ادامه داد: این از برخی جهات نوعی هوش جغرافیایی است. ما همیشه آن را نامگذاری کرده ایم، ولی کمی متفاوت [نسبت به سایر اقیانوس ها ] آنرا نامگذاری کرده ایم. این تغییر آخرین مرحله را انجام بود و ما می گوییم به دلیل جدا شدن اکولوژیکی می خواهیم آن را بشناسیم.

نقشه برداران نشنال جئوگرافیک از زمان شروع نقشه کشی در سال ۱۹۱۵ میلادی، چهار اقیانوس را بر روی زمین لیست و نقشه برداری کرده اند؛ یعنی اقیانوس های اطلس، اقیانوس آرام، هند و قطب شمال.

از نظر تاریخی آب های وسیع اطراف جنوبی ترین نقطه قاره بعنوان امتداد سه اقیانوس، اقیانوس اطلس، اقیانوس آرام و هند دیده می شد. مجله نشنال جئوگرافیک گزارش داد که در سال های اخیر، دانشمندان بر روی طبیعت منحصر به فرد آب های قطب جنوب متمرکز شده اند، که عمدتا به دلیل جریان های منحصر به فردی است که در آن جا جریان دارد، معروف به جریان گردش قطبی قطب جنوب، که قطب جنوب را از نفوذ “جهان خارجی” با جلوگیری از رسیدن توده های هوای گرم به قاره یخ زده جدا می کند. جریانات باعث خنک شدن و کمی شور شدن آب میشوند که به ذخیره کربن در اعماق اقیانوس کمک می کند و تأثیر بسزایی بر آب و هوای زمین دارد، زیرا از آب های اقیانوس اطلس اقیانوس آرام و هند برای انتقال گرما به اطراف سیاره ما استفاده می کند.