وقتی میراث آبی، پیش از قانون عمل کرد
در دل بخش ریز از توابع استان بوشهر، کنار مزرعهای که دیگر سبزیاش را بدهکار به سفرههای آب زیرزمینی نیست، روایتی شکل گرفت که اثبات میکند هنوز هم میتوان آینده آب را با کمک مردم نوشت؛ بیدادگاه، بیدرگیری و فقط با فهم متقابل و همراهی مردم.
به گزارش برقاب و پایگاه اطلاعرسانی وزارت نیرو(پاون)، صبح هنوز کامل جان نگرفته بود که کارشناسان گروه گشت و بازرسی منابع آب شهرستان جم در استان بوشهر، رد آبی را دنبال کردند که در دل دشتهای تشنه بخش ریز، به زمینی می رسید که زیادی سبز بود؛ سبزتر از سهمش. از دور، جوی های باریکی که از میان مزرعه رد میشد نمایان شدند که در حال آبیاری گیاهانی بودند که نیازشان به آب، بیشتر از توان سفرههای زیرزمینی بود. چیزی آنجا درست نبود؛ نشانه های وجود یک چاه غیرمجاز به چشم میآمد.
همان روز، پس از بررسی کارشناسان، مشخص شد چاهی در این مزرعه حفر شده است. چاهی که همین چند سال اخیر حفاری شده بود و بنابراین، طبق قانون توزیع عادلانه آب، کاملاً غیرمجاز به حساب میآمد. آبش نه تنها راهی به مجوز نداشت، بلکه سرنوشت سفرهای را تهدید میکرد که سالهاست زیر بار اضافه برداشتها، آه میکشد.
گزارش که به اداره منابع آب شهرستان جم رسید، رئیس اداره، تصمیم گرفت مالک را فرا بخواند. اما برخلاف روال معمول، اینبار قرار نبود کسی به دادگاه معرفی شود، کسی جریمه شود یا درگیریهای فرسایشی شکل بگیرد. این بار قرار بود تا چیزی ثابت شود: مردم جم، وارث تاریخ آبی دوهزارساله هستند؛ کافی است حقیقت را با آنها در میان بگذاری.
ارسال دیدگاه