نابودی کار و تولید با بروز فاجعه کمبود برق
شروع زودهنگام قطعی برق
۱۸ فروردین سال جاری، ناگهان محدودیت تامین برق برای مردم اعمال شد. این قطعیها توجه بسیاری از افراد را به خود جلب کرد، چراکه نه میزان مصرف برق در اوج خود قرار داشت و نه کمبود سوخت نیروگاهی به دلیل کاهش دما گریبانگیر کشور بود.در همان زمان، مدیرعامل توانیر از کاهش ظرفیت تولید نیروگاههای برقآبی به پایگاه خبری وزارت نیرو خبر داد و گفت: به دلیل تداوم خشکسالی، امکان استفاده حداکثری از ظرفیت نیروگاههای برقآبی در سال جاری وجود ندارد و میزان تولید این نیروگاههای برقآبی نسبت به سال گذشته به حدود یکسوم کاهش یافته است.او با اشاره به مشکلات تعمیراتی نیروگاهها ادامه داد: برخی تعمیرات اساسی نیروگاهها که باید در سال گذشته انجام میشد، به دلیل محدودیتهای پیشآمده در حوزه تامین سوخت به سال جاری موکول شد و با توجه به اینکه حدود ۳۰ درصد نیروگاههای کشور دارای عمر بالا هستند، لازم است تعمیرات اساسی پیش از ورود به اوج بار صورت بگیرد.موارد بیانشده، دلایل قطعیهای زودهنگام برق اعلام شدند. شایان ذکر است این قطعیها کماکان ادامه دارند. بسیاری از شهرهای استان تهران بهتازگی از تداوم قطعیهای مکرر برق خبر دادهاند و حتی در نشستهای خبری مسئولان نیز قطعی برق اتفاق میافتد!تا جایی که در نشست خبری روز شنبه ۱۳ اردیبهشت در دانشگاه شاهد با حضور علی لاریجانی، رئیس سابق مجلس، برق دانشگاه قطع شد. مشابه این اتفاق روز یکم اردیبهشت در جریان بیستمین همایش جشنواره شهید رجایی رخ داد و برق سالن پژوهشگاه نیرو با حضور عباس علیآبادی، وزیر نیرو، قطع شد.مشخص نیست تا چه اندازه دلایل عنوانشده صحت دارند یا به بیان دیگر، دلایل اصلی کمبود برق در بهار هستند یا خیر، اما نکته مهم آن است که با توجه به مشکلات پیشآمده، هم شبکه خانگی و هم صنایع دچار قطعی شدهاند و در نبود برنامهریزی برای قطع برق شبکه خانگی، بحران برق ابتدا به سراغ صنایع آمده است.
شیفت شب و قطعی ۳روزه؛ شکنجه عوامل تولید
آنطور که خبرگزاری مهر گزارش داده، قطعی سهروزه برق در تابستان و برقراری شیفت شب برای کارخانهها از برنامههای وزارت نیرو برای گذر از تابستان هستند.در واقع صنایع مجبورند به جای روز، ساعت ۱۲ شب تا ۶ صبح فعالیت کنند. این کار بهوضوح نشدنی است. بسیاری از صنایع به دلیل نوع فعالیتشان، شرایط ابزار تولید و… قادر به برقراری شیفت شب نیستند.برخی صنایع مانند فولاد، پتروشیمی یا نیروگاهها میتوانند بهصورت شبانهروزی کار کنند و زیرساخت شیفت شب را دارند، اما صنایعی مانند صنایع غذایی و کارگاههای کوچک ممکن است امکان فعالیت شبانه را نداشته باشند.کار در شب نیازمند نور بیشتر، ایمنی بیشتر، سیستم تهویه مناسب و کارگرانی است که قادر به فعالیت در شب هستند.از سوی دیگر، موضوع ایمنی کار و البته استقرار شیفت شب مطرح است. بسیاری از صنایع و کارخانهها شرایط لازم برای کار در شیفت شب را ندارند و نمیتوانند زیرساخت مورد نیاز را برای کارگران خود فراهم آورند.از سوی دیگر، با توجه به قانون کار، حقوق کارگران در شیفت شب بیشتر از شیفت صبح است و صنایع نمیتوانند صرف اینکه وزارت نیرو از تامین برق موردنیاز آنها ناتوان است، کل برنامه صنعت خود را تغییر دهند. همچنین با برقراری شیفت شب شاید شرایط ذکرشده قانون کار مبنی بر افزایش حداقل ۳۵درصدی دستمزد رعایت نشود.همچنین جابهجایی کار از شیفت صبح به شیفت شب منجر به برهمریختن زندگی افراد شاغل میشود. فارغ از مشکلات ایمنی یا مشکلات مربوط به حقوق و دستمزد، باید این پرسش مطرح شود که چرا مردم مجبور هستند که کل شیوه زندگی خود را بهدلیل ناتوانی وزارت نیرو در تامین برق تغییر دهند؟استقرار شیفت شب و البته قطعی برق صنایع از اردیبهشت نشاندهنده بحران جدی در حوزه برق است؛ بحرانی که هر سال تشدید میشود و نه در حوزه تولید و نه در حوزه مصرف، توجه کافی به زیرساختها نمیشود. تداوم این رویه و اعمال محدودیتهای بیشتر برای صنایع، معنایی جز نابودی تولید و وابستگی هرچه بیشتر به واردات ندارد.
ارسال دیدگاه