قیمت گذاری آب
از دیدگاه اقتصادی، مصارف آب به دوبخش اصلی، شامل مصارف نهایی و مصارف واسطه ای تقسیم می‌شود. مصارف نهایی آب شامل مصارف خانگی، عمومی و اداری است و مصارف واسطه ای آب شامل کاربری‌های صنعتی، خدماتی، کشاورزی و نظایر آن است. البته کاربردهای غیرمصرفی نیز برای آب وجود دارد که دامنه آن چندان گسترده نیست. […]
از دیدگاه اقتصادی، مصارف آب به دوبخش اصلی، شامل مصارف نهایی و مصارف واسطه ای تقسیم می‌شود.
مصارف نهایی آب شامل مصارف خانگی، عمومی و اداری است و مصارف واسطه ای آب شامل کاربری‌های صنعتی، خدماتی، کشاورزی و نظایر آن است. البته کاربردهای غیرمصرفی نیز برای آب وجود دارد که دامنه آن چندان گسترده نیست. این گروه از کاربری‌ها شامل گردشگری، حمل ونقل آبی، برقابی و نظایر آنهاست.
در اقتصاد، مبنای قیمت‌گذاری برای کالای نهایی، تمایل پرداخت و برای کالای واسطه ای توانایی پرداخت است.
تعیین‌کننده تمایل پرداخت، ارزش کالا از دیدگاه مصرف کننده نهایی و تولید نهایی کالای واسطه‌ای مورد نظر، در فرآیند تولید است. برای محاسبه تمایل پرداخت می‌توان از روش‌هایی نظیر «ارزش‌گذاری مشروط» و «روش هزینه جایگزین» استفاده کرد و برای محاسبه توان پرداخت نیز روش‌هایی چون «تابع تولید» و «روش پسماند» قابل استفاده است. بنابراین از دیدگاه اقتصادی ، قیمت گذاری آب هم در مصارف نهایی وهم در مصارف واسطه، براساس‌تقاضای آب محاسبه می شود.
ارسال دیدگاه